Las Vegas – Lee Vining

Afgelopen woensdag hebben we kennis mogen maken met Las Vegas. Het was de bedoeling om eerst naar een outlet center te gaan. Diegene die wij in gedachten hadden konden we niet vinden. Na een paar uur zoeken gaven we het op. We hebben met de RV de Las Vegas Boulevard, oftewel “The Strip” afgereden en dat was erg indrukwekkend. Wat een enorme complexen. De aircounits van de hotels alleen al zijn zo groot als een paar huizenblokken. Aan het einde van de Strip wisten wij ook een outlet center te zitten, dus daar maar naar toe gegaan (lekker koel). Marieke heeft al kleding voor de volgende zomer gekocht en wij hebben All Star’s voor de baby. Gigantisch, het kost je 2 dagen wil je alle winkels gehad hebben. En dan heb je nog maar één Mall gehad. Achter in de middag met een shutlle van Sam’s Town naar The Strip  gegaan. We hebben de show gezien bij Treasure Island, zijn in het Venetian geweest en hebben de fonteinen in actie gezien bij het Bellagio. Vervolgens allebei nog 2 dollar vergokt in een éénarmige bandiet. Dat moet om beurten, want minderjarigen zijn niet toegestaan in de “gambling zone”. Reinder stond dus buiten met een lekkere koude Corona in de hand en Thijs in de buggy terwijl Marieke probeerde om de reissom terug te verdienen. Toen was het tijd om de laatste shuttle terug te pakken naar de camping. Tja, wat vonden wij van Vegas? Het is heet, indrukwekkend en vermoeiend. Alles wordt gedaan om je aandacht te trekken, overal schreeuwende muziek en reclame op enorme schermen. En winkels, winkels en nog eens winkels. Wij vinden het niet jammer dat we er weer ver vandaan zitten.

Vandaag hebben we een lange reisdag gehad. Van Las Vegas naar Mono Lake. Vanmorgen rond half negen vertrokken en vanavond rond zes uur gearriveerd. Onderweg 2 keer moeten tanken! We zijn langs Death Valley gereden (er door mag niet in deze tijd van het jaar van de RV verhuurder, te heet) en passeerden Area 51. Na drie uur woestenij begrijpt Reinder waarom men kernbommen test in Nevada. Onderweg nog gestopt bij een ghost town, Rhyolite. In 1906 woonden hier 6000 mensen, maar toen het goud op was, was het ook snel gedaan met het stadje. Na enkele uren rijden zagen we de besneeuwde toppen van Boundary Peak, met 13143 ft. het hoogste punt van Nevada. Het landschap  veranderde ook. Bij de grensovergang Nevada – Californië moesten wij stoppen bij een “agricultural checkpoint”. Men vroeg waar wij vandaan kwamen en mochten doorrijden. Vervolgens nog een schitterende route door het Ynio National Forrest langs Mono Lake. Wij hebben geluk gehad, op de campground had men nog één plek vrij! Vanavond eindelijk ons weblog bijgewerkt. In Vegas hadden wij geen wifi, daarvoor moest je belachelijk veel betalen. De RV nog even opgeruimd en weer eens genoten van een zelf gekookte maaltijd (we zijn even klaar met fastfood). Morgen en overmorgen staat Yosemite op het programma.