Home sweet home

Wij zijn weer thuis na een reis met ongeveer 28 uur vertraging! Afgelopen donderdag (Amerikaanse tijd) zouden wij rond een uur of drie vertrekken. Al vrij snel nadat wij eigenlijk zouden vertrekken, bleek er iets niet goed te zijn met het vliegtuig. Na 2 uur was dit nog niet gerepareerd en mochten wij gelukkig het inmiddels erg warme vliegtuig verlaten om in de lounge te wachten. Na ongeveer 1 1/2 uur werd gemeld dat de vlucht niet doorging, omdat een onderdeel kapot was en dit moest eerst uit Nederland ingevlogen worden…. Dit betekende dus een dag vertraging. Het grondpersoneel zou ons informeren over de procedure, maar na nog eens 1 1/2 uur wachten was het enige nieuws dat je zelf een hotel moest regelen en de volgende dag zou het vliegtuig om 17.00 uur vertrekken. Voor vragen kon je niet echt terecht bij het Aziatische grondpersoneel, het beste engels wat ze konden was: I don’t know! Aangezien het inmiddels tegen achten was, zat Thijs er redelijk doorheen en datzelfde gold voor Marieke. Reinder heeft gigasnel een taxi geregeld en gezorgd dat wij weer in een hotel terecht kwamen. Met 400 man die een hotelovernachting willen boeken en 1 dag voor the fourth of July moet je snel zijn. De conclusie van Thijs aan het eind van de dag was hilarisch: "Ik vond het een leuke dag op het vliegveld". Dat relativeerde alles wel weer...

Vrijdag tegen 13.00 uur weer vol goede moed richting vliegtuig getrokken. Op het moment van boarden stond het vliegtuig echter nog steeds niet aan de gate, maar gezien de activiteit er omheen leek het er wel op dat er iets ging gebeuren. Uiteindelijk zouden wij vertrekken met een uur vertraging, maar toen bleek er weer wat anders aan de hand te zijn. Weer een uurtje later mochten wij dan en hebben wij uiteindelijk een goede vlucht gehad. Thijs heeft zich weer prima vermaakt met de koptelefoontjes en door alle perikelen was er een leuke sfeer ontstaan in het vliegtuig, dus veel gekletst. Rond een uur of vier zijn wij weer in Zwollywood aangekomen en kijken wij moe, maar voldaan, terug op een indrukwekkende reis.

Helaas is de vakantie hiermee alweer aan het einde gekomen, maar het is toch ook wel weer lekker om thuis te zijn. Thijs is gelijk de zandbak ingedoken. Dit was het eerste waar bij over begon, toen wij zeiden dat wij weer naar huis gingen.

San Francisco part two

Na het ontbijt zijn we via de Starbucks op een hop on-hop off bus gestapt en hebben wij een rondrit gemaakt door de stad. De rit voerde langs de highlights van San Francisco zoals Golden Gate Bridge, Haight Ashburry (kraamkamer van de flower power beweging), City Hall enz. Heerlijk relaxte rondrit, alleen was het bij de Golden Gate erg koud. Ook zijn we langs een oud stadion gekomen waar verschillende scenes van Dirty Harry zijn opgenomen (Reinder herkende het niet) en hebben wij het gebouw gezien waar Coppola het script heeft geschreven voor The Godfather. Thijs heeft trouwens een paar leuke beelden uitgezocht voor op zijn kamer!

Vanmiddag nog wat door de stad geslenterd en gegeten bij een echte Amerikaanse diner (Reinder heeft alweer een hamburger gehad, we zijn de tel inmiddels kwijt). Morgenochtend de boel inpakken en tegen 12:00 uur naar het vliegveld. Het zit er bijna op.

San Francisco

Vanmorgen zijn wij vertrokken vanuit Gilloy naar San Francisco. Rond 10 uur hebben wij de camper ingeleverd bij Road Bear. Het was er druk, er waren meer mensen die hun camper kwamen inleveren. Na inspectie was alles ok, alleen moesten wij de lekke band betalen. Blijkt dat alles wat onder de $1000,- komt valt onder het eigen risico. Gelukkig hebben wij het eigen risico afgekocht in Nederland bij de reisagent. Ook was de brandstoftank bij lange na niet vol,maar tijdens het tanken kwam sloeg de pomp steeds af en dan ben je na poging zes wel klaar mee. Bleek gevalletje lucht in de leiding te zijn. Er gaat trouwens ruim 200 liter benzine in de tank. Met onze langste rit (2 x getankt onderweg) hebben wij ongeveer 300 liter benzine verstookt.

Road Bear heeft ons afgezet bij de B.A.R.T, een soort metro / tram. Thijs had onderweg veel plezier met een meisje en gierde het uit. Onze charmeur had het weer helemaal voor elkaar en kreeg ook nog een koekje (nee, de ouders niet). Vanaf  het station naar het hotel was het even doorbijten. Met alle bagage bergopwaarts lopend naar het hotel. Inmiddels zijn we er aan gewend, want vandaag hebben wij de steile weg omhoog al 4 keer gelopen. Onze kamer was nog niet gereed, maar we konden de bagage droppen in het hotel. Even naar Union Square geweest en in het park (nou ja, meer beton dan groen) een heerlijke hotdog gegeten en mensen gekeken. Na het inchecken met de cable car naar Fishermans Wharf gegaan. Mooi uitzicht op Alcatraz en nog een glimp opgevangen van The Golden Gate Bridge (inderdaad, mist). Ook nog een bezoek gebracht aan Pier 39, een conglomeraat van toeristische winkeltjes maar grappig om te zien. Nu we weer meer in de bewoonde wereld zijn trekken we de conclusie dat we gestarbucked zijn. Wat een lekkere koffie is dat toch. Je wordt hier trouwens knettergek van de sirenes. De brandweer is kampioen lawaai maken met een hoop gejengel van sirenes en luchthoorns. En een brandweerwagen komt nooit alleen, er volgt geheid nog een tweede of zelfs derde. Vanmiddag werd het ons allemaal duidelijk. Er was een ongelukje gebeurd met een motorrijder. Jawel, zijn spiegeltje lag er af. Eerst komt een ladderwagen, dan een bluswagen, ook de commandant komt er bij en nog een ambulance. En toen iedereen weer weg was kwam de politie ook nog even kijken (als enige zonder sirene). Vanavond gegeten bij een pizzeria. De tent heet Piraat en wordt gerund door een aantal aziaten. Geen enkele toespeling op Italië whatsoever, maar de pizza smaakte goed. Thijs is trouwens helemaal opgegaan in de Amerikaanse “drive in” cultuur. Hij doet het liefst alles vanuit de buggy met in zijn handjes een grote beker drinken met een rietje. We zitten ondertussen in de fase dat, als wij wat te drinken halen, Thijs zich meteen weer nestelt in de buggy en zijn beker wil hebben. Dat wordt afkicken straks…