Gillroy

Na een mooie rit door de binnenlanden van Californië zijn wij aangekomen op onze laatste RV-Park. Het is dezelfde als waar wij ook begonnen zijn, een net RV-park en lekker dichtbij San Francisco. Gisteren nog lekker gezwommen en vandaag helemaal los gegaan in het Premium Outlet Center. Dit is zo groot dat wij niet eens alle winkels gehad hebben, terwijl wij er toch van 11.00 uur – 16.30 uur rond gelopen hebben. Het was maar goed dat de buggy mee was om alle tassen in te vervoeren. Helaas is dit ook alweer de laatste avond in de camper, wat betekent dat er ingepakt moet worden. Inmiddels zijn wij zover dat alles, met enige moeite, in de tassen zit. Nu alleen nog een snelle schoonmaak en dan morgenochtend naar Road Bear rijden om de camper in te leveren. Hierna hebben wij nog 2 dagen tegoed in San Francisco om vervolgens donderdag weer naar Nederland te vliegen.

Yosemite National Park

Vanochtend lekker relaxed opgestart en ‘genoten’ van een Amerikaans ontbijt. Het is niet zo gek dat de helft van de Amerikanen te kampen heeft met overgewicht, wat een vet verwerken ze in het eten. Rond een uur of 11 vertrokken richting Yosemite over de bekende Tioga Road. Het zonnetje scheen en de sneeuw lag op de bergen (Reinder heeft nog een sneeuwbal kunnen gooien). Wat een fantastische uitzichten weer. Na een eindje rijden stonden er in eens een aantal auto’s schots en scheef geparkeerd en ja hoor: 3 beren in een grasveld (1 moeder met 2 kleintjes)! Super om te zien, Thijs was helaas net in slaap gevallen en wilde er niet voor wakker worden. Na een mooie fotoshoot de weg maar weer vrij gemaakt, zo’n camper kan de weg behoorlijk blokkeren.

Aangezien de rit van gisteren nog aardig in de benen zit, hebben wij het niet te laat gemaakt en tegen vieren een camping opgezocht. Ook deze keer het laatste plekje, het lijkt er op dat het drukker gaat worden. Morgen gaan wij Yosemite verder verkennen. Hopelijk komen wij nog wat dieren tegen, want Thijs heeft beren, rendieren, marmotten en noem maar op in de folder gezien en vraagt nu steeds wanneer wij naar de dieren gaan….

Het is nu zaterdag en onze 2e dag Yosemite zit er op. Vanmorgen vroeg vertrokken zodat wij onze RV konden parkeren in de vallei. Daarna met de pendelbus naar de Lower Falls gegaan. Tijdens de wandeling er naar toe viel er met een hoop gekletter een eekhoorn met tak en al uit een boom en sprintte er vervolgens van door. Daarna met de pendelbus naar het Mirror Lake gegaan. Heerlijk ijskoud water na een warme wandeling. Schitterend uitzicht op de bekende “Half Dome”, een enorme rots in de vorm van een halve koepel. Thijs was weer in zijn element bij het water en trok meteen de kleren uit. Hoezo koud? Geen beren meer gezien, wel brutale eekoorns die tassen proberen open te maken op zoek naar voedsel. Thijs heeft de nobele taak op zich genomen om de eekhoorns weg te jagen. Hij neemt het advies van de US National Parks Gov. ter harte “keep wildlife wild and make them afraid of human beings”. Hierna weer terug naar onze RV en door naar Mariposa Grove voor de reuzenbomen. Veel verder dan het startpunt zijn we niet gekomen. Je moest het laatste stuk met de pendelbus (dat lukte nog) en daarna met een trammetje verder (daarvoor waren wij te laat en daarnaast waren de kaartjes voor het ritje belachelijk duur). Gelukkig nog een paar mammoetbomen kunnen fotograferen. Na een lange dag Yosemite staan we nu in Oakhurst. Morgen gaan we door naar Gillroy. Aangezien onze creditcard nog steeds geaccepteerd wordt gaan we nog even shoppen in het outlet center.

Las Vegas – Lee Vining

Afgelopen woensdag hebben we kennis mogen maken met Las Vegas. Het was de bedoeling om eerst naar een outlet center te gaan. Diegene die wij in gedachten hadden konden we niet vinden. Na een paar uur zoeken gaven we het op. We hebben met de RV de Las Vegas Boulevard, oftewel “The Strip” afgereden en dat was erg indrukwekkend. Wat een enorme complexen. De aircounits van de hotels alleen al zijn zo groot als een paar huizenblokken. Aan het einde van de Strip wisten wij ook een outlet center te zitten, dus daar maar naar toe gegaan (lekker koel). Marieke heeft al kleding voor de volgende zomer gekocht en wij hebben All Star’s voor de baby. Gigantisch, het kost je 2 dagen wil je alle winkels gehad hebben. En dan heb je nog maar één Mall gehad. Achter in de middag met een shutlle van Sam’s Town naar The Strip  gegaan. We hebben de show gezien bij Treasure Island, zijn in het Venetian geweest en hebben de fonteinen in actie gezien bij het Bellagio. Vervolgens allebei nog 2 dollar vergokt in een éénarmige bandiet. Dat moet om beurten, want minderjarigen zijn niet toegestaan in de “gambling zone”. Reinder stond dus buiten met een lekkere koude Corona in de hand en Thijs in de buggy terwijl Marieke probeerde om de reissom terug te verdienen. Toen was het tijd om de laatste shuttle terug te pakken naar de camping. Tja, wat vonden wij van Vegas? Het is heet, indrukwekkend en vermoeiend. Alles wordt gedaan om je aandacht te trekken, overal schreeuwende muziek en reclame op enorme schermen. En winkels, winkels en nog eens winkels. Wij vinden het niet jammer dat we er weer ver vandaan zitten.

Vandaag hebben we een lange reisdag gehad. Van Las Vegas naar Mono Lake. Vanmorgen rond half negen vertrokken en vanavond rond zes uur gearriveerd. Onderweg 2 keer moeten tanken! We zijn langs Death Valley gereden (er door mag niet in deze tijd van het jaar van de RV verhuurder, te heet) en passeerden Area 51. Na drie uur woestenij begrijpt Reinder waarom men kernbommen test in Nevada. Onderweg nog gestopt bij een ghost town, Rhyolite. In 1906 woonden hier 6000 mensen, maar toen het goud op was, was het ook snel gedaan met het stadje. Na enkele uren rijden zagen we de besneeuwde toppen van Boundary Peak, met 13143 ft. het hoogste punt van Nevada. Het landschap  veranderde ook. Bij de grensovergang Nevada – Californië moesten wij stoppen bij een “agricultural checkpoint”. Men vroeg waar wij vandaan kwamen en mochten doorrijden. Vervolgens nog een schitterende route door het Ynio National Forrest langs Mono Lake. Wij hebben geluk gehad, op de campground had men nog één plek vrij! Vanavond eindelijk ons weblog bijgewerkt. In Vegas hadden wij geen wifi, daarvoor moest je belachelijk veel betalen. De RV nog even opgeruimd en weer eens genoten van een zelf gekookte maaltijd (we zijn even klaar met fastfood). Morgen en overmorgen staat Yosemite op het programma.

Bryce – Las Vegas

Na de spectaculaire zonsondergang in Bryce zijn wij vanochtend, na nog een paar laatste woorden gewisseld te hebben met onze aardige Amerikaanse buurman, vertrokken richting Las Vegas. Na een redelijk lange rit, via Zion, aan het einde van de middag gearriveerd in Las Vegas. Eerst maar eens een duik in het zwembad genomen, wat een HITTE hier. Afgelopen nacht was het nog rond vriespunt en nu waarschijnlijk rond de 40 graden.

Wij staan hier, op advies van vele Amerika-voorgangers, op RV-park Sams Town. Dit valt eerlijk gezegd nogal tegen. Wij wisten dat wij niet heel dicht bij de Strip zouden zitten, maar nou ook weer niet dat je 50 minuten in een busje zou moeten zitten om er te moeten komen. Sams Town zelf, een soort gokparadijsje op zich, stelt ook niet veel voor. Vandaag helaas geen tijd meer om naar de Strip te gaan, dus dat staat voor morgen op het programma.

Volgens Reinder en Thijs is het tijd om een Hummer aan te schaffen (er is vast nog wel een parkeerplaatsje in de straat):

Bryce National Park

Sinds een paar dagen is het weer steeds beter geworden, fijn om de zon wat vaker te zien. In Bryce zit je echter op ongeveer 3000 meter hoogte wat betekent dat het ‘s nachts koud kan worden. Dat hebben wij dan ook ervaren. Van onze buurman hoorden wij vanochtend dat het vannacht rond het vriespunt is geweest, vandaar dat Reinder met 2 t-shirts en een pyjamabroek nog steeds lag te rillen in bed.

Over Bryce hadden wij al veel positieve verhalen gehoord, het zou mooier zijn dan de Grand Canyon. Na vandaag is dat bevestigd. Bryce is een overzichtelijk National Park waar je goed zelf met de camper doorheen kunt rijden en op meerdere stopplaatsen kunt genieten van het uitzicht. De geplande wandeling ging niet door aangezien het alweer op het heetst van de dag was. Na een rit door het park terug gekeerd naar het RV-park en een bezoekje gebracht aan het zwembad en de Hot Tub (!). Vervolgens een snelle hap gehaald bij een 1 of andere Fast Food tent om daarna door te rijden naar Sunset Point. De zonsondergang mag je namelijk niet missen in Bryce. Gelukkig waren wij mooi op tijd en hadden wij voldoende tijd om een plekje te vinden voor de camper en te genieten van het kleurenpallet wat veroorzaakt wordt door de zonsondergang. Thijs had er helemaal zin in en kwebbelde aan 1 stuk door, tot groot vermaak van wat landgenoten die daar ook rondliepen. Nog bijna het mooiste fotomoment gemist, want de batterij van de camera was in 1x leeg. Reinder snel naar de camper om de generator aan te zetten en de batterij op te laden. Pff dat was even zweten.

Bedankt voor de leuke reacties tot nu toe. Wij snappen dat jullie er graag bij hadden willen zijn…….

Fruita - Bryce

Vaderdag! Reinder heeft van Thijs een zelfbeschilderd T-shirt gekregen. Vanmorgen nog wat rondgewandeld in Fruita. Weer de herten achterna gezeten met Thijs en nog wat foto’s gemaakt. Daarna gedag gezegd tegen het Zwitserse voetbalvriendje van Thijs en vertrokken richting Bryce Canyon National Park. Snel nog even een lekker taartje gehaald bij de boerderijwinkel van Fruita en op weg. De rit voerde door een deel van Capitol Reef. Natuurlijk weer schitterende landschappen. Het is zo indrukwekkend, je moet het zelf gezien hebben. Bijna science fiction. Daarna voerde de reis door Dixie National Forest. Van rotswoestenij naar bos. Af en toe wat loslopende koeien langs de weg wat tot enthousiaste reacties leidde bij Thijs. Op een hoogte van 9600 feet was het koud, guur en er stond een harde wind. De RV begon een beetje het stuurgedrag van een zeilboot te vertonen. Vervolgens reden we door of over het Kaiparowits Plateau. Wij kwamen door gebieden met namen als Salty Gulch, Hell’s Backbone en Devil’s Playground. Op het hoogste punt van de richels liep de weg dus enkele mijlen parallel met de richel. Links en rechts van je een gapend gat en een smal weggetje zonder vangrail of afscherming whatsoever. Als bonus nog een paar lekkere windvlagen, maar wat weer een uitzicht!

Onderweg gestopt voor een heerlijke lunch in Boulder bij The Burr Trial, Outpost en Grill. Reinder heeft de op één na lekkerste hamburger ooit gehad. Het duurde lang maar was het wachten waard. Vervolgens weer een stukje Dixie National Forest en aangekomen in Bryce Canyon City. 

Na de natuurcamping in Fruita is dit een hele overgang. We staan  op een campground die deel uitmaakt van het keizerrijk Ruby’s Inn. Dit complex behelst een lodge, een camping waar je verdwaalt, zwembad, bubbelbad, een aantal winkels, videotheek, tankstation etc. Vanavond met Thijs een vuurring gemaakt en lekker vuurtje gestookt, even mannen onder elkaar (zie foto). Morgen gaan we Bryce Canyon bezoeken.

Moab – Arches National Park – Capitol Reef

Even een update van ons reisblog. Afgelopen donderdag hebben we een dag niks gedaan. Uitgeslapen en wat geslenterd door het plaatsje Moab. Verder een beetje luieren en zwemmen, heerlijk. Reinder heeft zijn cd-collectie nog verder kunnen uitbreiden. De volgende dag zijn we naar het het State Park Arches geweest. Dit park ligt vlak bij Moab en staat bekend om haar natuurlijk gevormde bogen en rotsformaties. Het was erg mooi en bloedheet. Thijs heeft goed meegedaan en is helemaal zelf naar boven gewandeld (hij wou papa achterna). Een hele prestatie als je weet dat Thijs liever autoritten maakt en naar de supermarkt gaat dan gaat wandelen.

Teruggekomen op de camping hadden we een klein probleempje met de afvoer in onze RV. Het water liep niet meer weg. Ook begon het ontzettend te stinken. Zwanenhals maar losgehaald en wat lopen te peuren in de afvoerpijpen maar het hielp niets. Dus maar contact opgenomen met Road Bear. Die verwees ons naar een bedrijf wat ingehuurd wordt door Road Bear. Daar aangekomen (het was gelukkig vlakbij de camping) was de vogel al gevlogen en weekend aan het vieren. Er was wel een “dump station” aanwezig, dus de kleppen van de afvoertanks open gezet en weer wat lopen te peuren met een stuk tuinslang. En ja hoor, alles kwam er uit. Althans, dat dachten wij. Teruggekomen op de camping wilde Reinder de rioolslang aansluiten op de afvoerpijp, draai de dop er af en BWAAAAH! Daar kwam nog een emmer bagger uit de afvoer. Vermoedelijk is er tijdens het rijden nog wat losgekomen. Die zooi maar opgeruimd en daarna snel een frisse duik genomen in het zwembad.

De volgende dag vroeg opgestaan. We wilden perse kamperen op de Fruita Campground. Dit ligt in het park Capitol Reef. Het is een kleine camping en is erg geliefd, dus moet je er op tijd bij zijn, anders is het vol (reserveren doet men niet aan). Deze camping is gesitueerd tussen de boomgaarden en het fruit mag je zelf plukken. Helaas is er op dit moment niets rijp. Ook scharrelen er herten en eekhoorns over het terrein, ze komen heel dichtbij. Wasberen hebben wij nog niet gezien, maar die schijnen hier ook te zitten.

Onderweg naar de camping hebben we Goblin Valley nog bekeken. Het is een vallei vlak voor Capitol Reef met allerlei door wind en regen gevormde zandsteensculpturen. Erg mooi om te zien en leuk om op te klimmen.

Tuba City - Moab

Vanmorgen zijn wij op tijd vertrokken uit Tuba City. De bestemming was Moab in Utah. Meteen de klok maar een uur naar voren gezet, want in Utah is het een uur later dan in Arizona. De route voerde dwars door Monument Valley. Het gebied staat onder beheer van de Navajo indianen en is vooral bekend van westerns en advertentiecampagnes. Er door heen rijden is een geweldige ervaring. Het kost al gauw een dag, vooral door de vele fotostops onderweg.

Nu zijn we in Moab, uitvalbasis voor de parken Canyonlands en Arches. Vanavond gegeten bij “The Brewery” en dat was ontzettend lekker. Het bier brouwt men zelf en smaakt erg goed. Men heeft zelfs ee Hefe Weizenbier op de kaart staan en ja, die was erg lekker! Morgen blijven we lekker nog een dagje in Moab en gaan we Arches bekijken en hopelijk nog even zwemmen.

Grand Canyon

Vandaag hebben wij de Grand Canyon bezocht. Het is eigenlijk niet te bevatten, zo groot. Wij waren er vanmorgen op tijd bij, met dank aan onze buurman en een weigerende Ford Bronco die vermoedelijk de fabriek uitrolde toen Nixon president was. Na een snel ontbijt met een van de “hopp on-hopp off” bussen naar de Grand Canyon. Het is in eerste instantie niet te bevatten, zo groot en diep. Ontzettend mooi en eigenlijk zou je de hike naar beneden moeten maken, maar dat is geen doen met een zwangere vrouw en een kind van drie. Terugreis via de “Desert View Drive” langs de rand van de Grand Canyon richting onze volgende campground. Onderweg kwamen wij door de”Painted Desert”. Een rotswoestijn met schitterende kleurschakeringen. Nu staan wij in Tuba City, in het gebied van de Navajos. Morgen gaan we naar Moab, Utah.

Route 66 – Grand Canyon

Het is vandaag maandag 15 juni. Wij zijn vanmorgen vanuit Kingman vertrokken richting de Grand Canyon. Wij stonden op een erg nette camping. Het treinverkeer heeft Marieke een onrustige nacht bezorgd. 4 keer per uur komt er een trein voorbij die uitbundig toetert vanwege de onbewaakte spoorwegovergang. De treinen zijn hier trouwens enorm (maar wat is dat niet in de USA?) 4 lokomotieven en dan een kilometer lang veewagons of containers.

Het eerste gedeelte van deze etappe ging via de route 66 tot aan het plaatsje Seligman. Een hele mooie route met schitterende vergezichten. In the middle of nowhere staan woningen of iets wat er voor door moet gaan. Ongelofelijk hoe mensen hier kunnen wonen en wat voor troep men om zich heen verzamelt. Seligman was leuk om te zien, men hang hier alles op aan de Route 66. In Williams nog even boodschappen gedaan bij de Safeway. Ook van deze supermarkt hebben wij nu een klantenkaart, dus korting! Je komt dit land met meer pasjes weer uit dan dat je er in ging.

Bij de Grand Canyon aangekomen blek Mathers Camp Ground vol. Gelukkig was er dichtbij nog een campground met een plekje voor ons. Morgen gaan we de Grand Canyon verkennen.

Kingman

Vanavond zijn we aangekomen in Kingman, Arizona na een hele lange reis vanuit Anaheim. Het begon meteen al goed in Anaheim. We waren eerst verkeerd gereden. Dit ritje om kostte ongeveer anderhalf uur. Toen boodschappen en lunch stop. Marieke heeft een sandwich gemaakt die men bij Subway nog moet uitvinden, heerlijk! Vervolgens een rit van drie uur over een stuiterweg. Er zijn tot op heden geen onderdelen vermist van onze RV. Daarna werd de weg een stuk beter. Alleen maar rechtdoor, mijl na mijl. Jammer dat er geen “steer control” bestaat. 70 mijl voor het eindpunt, in Needless, moesten we tanken. Daar bleek de een van de achterbanden kapot gescheurd te zijn. Dus wiel verwisselen, ook weer een dik uur verder. ‘s Avonds rond 19:00 uur kwamen we aan op de camping in Kingman. Lekker fastfood gehaald bij Carls Jr en in de RV opgegeten (voor intimi: de burgers liggen achter) Na het eten nog even een wandelingetje gemaakt naar het Locomotive Parc in Kingman. Er staat een prachtige stoomlocomotief van de Santa Fe Railroad. Morgen gaan we naar de Grand Canyon via de route 66. De temperatuur gaat ook de goede kant op. In Californië was het niet koud maar hier is het aangenamer, vooral ‘s avonds. Dat zal wel betekenen dat het overdag heet is!

Disneyland

Gisteren zijn wij na een lange, drukke rit door Los Angeles in Anaheim aangekomen. Op de door ons uitgezochte RV-camping (Anaheim harbor rv-park) was nog plaats, zodat wij nu op loopafstand van Disneyland staan. Vanochtend ontstond er nog lichte paniek, want de wc-deur was in het slot gevallen. Gelukkig bood de vleesvork uitkomst en is het probleem opgelost. Vervolgens op weg naar Disneyland, wat een belevenis. Disneyland / Anaheim is gewoon een industrie op zich: eigen oprit/afrit, hotels, merchandising etc. Geweldig om een keer mee te maken hoe men daar in mee gaat. Volwassenen die de hele dag met Mickey Mouse-oren oplopen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Als nuchtere Hollanders doen wij daar natuurlijk niet aan mee, maar uiteraard is alles vastgelegd op foto en film.