Home sweet home

Wij zijn weer thuis na een reis met ongeveer 28 uur vertraging! Afgelopen donderdag (Amerikaanse tijd) zouden wij rond een uur of drie vertrekken. Al vrij snel nadat wij eigenlijk zouden vertrekken, bleek er iets niet goed te zijn met het vliegtuig. Na 2 uur was dit nog niet gerepareerd en mochten wij gelukkig het inmiddels erg warme vliegtuig verlaten om in de lounge te wachten. Na ongeveer 1 1/2 uur werd gemeld dat de vlucht niet doorging, omdat een onderdeel kapot was en dit moest eerst uit Nederland ingevlogen worden…. Dit betekende dus een dag vertraging. Het grondpersoneel zou ons informeren over de procedure, maar na nog eens 1 1/2 uur wachten was het enige nieuws dat je zelf een hotel moest regelen en de volgende dag zou het vliegtuig om 17.00 uur vertrekken. Voor vragen kon je niet echt terecht bij het Aziatische grondpersoneel, het beste engels wat ze konden was: I don’t know! Aangezien het inmiddels tegen achten was, zat Thijs er redelijk doorheen en datzelfde gold voor Marieke. Reinder heeft gigasnel een taxi geregeld en gezorgd dat wij weer in een hotel terecht kwamen. Met 400 man die een hotelovernachting willen boeken en 1 dag voor the fourth of July moet je snel zijn. De conclusie van Thijs aan het eind van de dag was hilarisch: "Ik vond het een leuke dag op het vliegveld". Dat relativeerde alles wel weer...

Vrijdag tegen 13.00 uur weer vol goede moed richting vliegtuig getrokken. Op het moment van boarden stond het vliegtuig echter nog steeds niet aan de gate, maar gezien de activiteit er omheen leek het er wel op dat er iets ging gebeuren. Uiteindelijk zouden wij vertrekken met een uur vertraging, maar toen bleek er weer wat anders aan de hand te zijn. Weer een uurtje later mochten wij dan en hebben wij uiteindelijk een goede vlucht gehad. Thijs heeft zich weer prima vermaakt met de koptelefoontjes en door alle perikelen was er een leuke sfeer ontstaan in het vliegtuig, dus veel gekletst. Rond een uur of vier zijn wij weer in Zwollywood aangekomen en kijken wij moe, maar voldaan, terug op een indrukwekkende reis.

Helaas is de vakantie hiermee alweer aan het einde gekomen, maar het is toch ook wel weer lekker om thuis te zijn. Thijs is gelijk de zandbak ingedoken. Dit was het eerste waar bij over begon, toen wij zeiden dat wij weer naar huis gingen.

San Francisco part two

Na het ontbijt zijn we via de Starbucks op een hop on-hop off bus gestapt en hebben wij een rondrit gemaakt door de stad. De rit voerde langs de highlights van San Francisco zoals Golden Gate Bridge, Haight Ashburry (kraamkamer van de flower power beweging), City Hall enz. Heerlijk relaxte rondrit, alleen was het bij de Golden Gate erg koud. Ook zijn we langs een oud stadion gekomen waar verschillende scenes van Dirty Harry zijn opgenomen (Reinder herkende het niet) en hebben wij het gebouw gezien waar Coppola het script heeft geschreven voor The Godfather. Thijs heeft trouwens een paar leuke beelden uitgezocht voor op zijn kamer!

Vanmiddag nog wat door de stad geslenterd en gegeten bij een echte Amerikaanse diner (Reinder heeft alweer een hamburger gehad, we zijn de tel inmiddels kwijt). Morgenochtend de boel inpakken en tegen 12:00 uur naar het vliegveld. Het zit er bijna op.

San Francisco

Vanmorgen zijn wij vertrokken vanuit Gilloy naar San Francisco. Rond 10 uur hebben wij de camper ingeleverd bij Road Bear. Het was er druk, er waren meer mensen die hun camper kwamen inleveren. Na inspectie was alles ok, alleen moesten wij de lekke band betalen. Blijkt dat alles wat onder de $1000,- komt valt onder het eigen risico. Gelukkig hebben wij het eigen risico afgekocht in Nederland bij de reisagent. Ook was de brandstoftank bij lange na niet vol,maar tijdens het tanken kwam sloeg de pomp steeds af en dan ben je na poging zes wel klaar mee. Bleek gevalletje lucht in de leiding te zijn. Er gaat trouwens ruim 200 liter benzine in de tank. Met onze langste rit (2 x getankt onderweg) hebben wij ongeveer 300 liter benzine verstookt.

Road Bear heeft ons afgezet bij de B.A.R.T, een soort metro / tram. Thijs had onderweg veel plezier met een meisje en gierde het uit. Onze charmeur had het weer helemaal voor elkaar en kreeg ook nog een koekje (nee, de ouders niet). Vanaf  het station naar het hotel was het even doorbijten. Met alle bagage bergopwaarts lopend naar het hotel. Inmiddels zijn we er aan gewend, want vandaag hebben wij de steile weg omhoog al 4 keer gelopen. Onze kamer was nog niet gereed, maar we konden de bagage droppen in het hotel. Even naar Union Square geweest en in het park (nou ja, meer beton dan groen) een heerlijke hotdog gegeten en mensen gekeken. Na het inchecken met de cable car naar Fishermans Wharf gegaan. Mooi uitzicht op Alcatraz en nog een glimp opgevangen van The Golden Gate Bridge (inderdaad, mist). Ook nog een bezoek gebracht aan Pier 39, een conglomeraat van toeristische winkeltjes maar grappig om te zien. Nu we weer meer in de bewoonde wereld zijn trekken we de conclusie dat we gestarbucked zijn. Wat een lekkere koffie is dat toch. Je wordt hier trouwens knettergek van de sirenes. De brandweer is kampioen lawaai maken met een hoop gejengel van sirenes en luchthoorns. En een brandweerwagen komt nooit alleen, er volgt geheid nog een tweede of zelfs derde. Vanmiddag werd het ons allemaal duidelijk. Er was een ongelukje gebeurd met een motorrijder. Jawel, zijn spiegeltje lag er af. Eerst komt een ladderwagen, dan een bluswagen, ook de commandant komt er bij en nog een ambulance. En toen iedereen weer weg was kwam de politie ook nog even kijken (als enige zonder sirene). Vanavond gegeten bij een pizzeria. De tent heet Piraat en wordt gerund door een aantal aziaten. Geen enkele toespeling op Italië whatsoever, maar de pizza smaakte goed. Thijs is trouwens helemaal opgegaan in de Amerikaanse “drive in” cultuur. Hij doet het liefst alles vanuit de buggy met in zijn handjes een grote beker drinken met een rietje. We zitten ondertussen in de fase dat, als wij wat te drinken halen, Thijs zich meteen weer nestelt in de buggy en zijn beker wil hebben. Dat wordt afkicken straks…

Gillroy

Na een mooie rit door de binnenlanden van Californië zijn wij aangekomen op onze laatste RV-Park. Het is dezelfde als waar wij ook begonnen zijn, een net RV-park en lekker dichtbij San Francisco. Gisteren nog lekker gezwommen en vandaag helemaal los gegaan in het Premium Outlet Center. Dit is zo groot dat wij niet eens alle winkels gehad hebben, terwijl wij er toch van 11.00 uur – 16.30 uur rond gelopen hebben. Het was maar goed dat de buggy mee was om alle tassen in te vervoeren. Helaas is dit ook alweer de laatste avond in de camper, wat betekent dat er ingepakt moet worden. Inmiddels zijn wij zover dat alles, met enige moeite, in de tassen zit. Nu alleen nog een snelle schoonmaak en dan morgenochtend naar Road Bear rijden om de camper in te leveren. Hierna hebben wij nog 2 dagen tegoed in San Francisco om vervolgens donderdag weer naar Nederland te vliegen.

Yosemite National Park

Vanochtend lekker relaxed opgestart en ‘genoten’ van een Amerikaans ontbijt. Het is niet zo gek dat de helft van de Amerikanen te kampen heeft met overgewicht, wat een vet verwerken ze in het eten. Rond een uur of 11 vertrokken richting Yosemite over de bekende Tioga Road. Het zonnetje scheen en de sneeuw lag op de bergen (Reinder heeft nog een sneeuwbal kunnen gooien). Wat een fantastische uitzichten weer. Na een eindje rijden stonden er in eens een aantal auto’s schots en scheef geparkeerd en ja hoor: 3 beren in een grasveld (1 moeder met 2 kleintjes)! Super om te zien, Thijs was helaas net in slaap gevallen en wilde er niet voor wakker worden. Na een mooie fotoshoot de weg maar weer vrij gemaakt, zo’n camper kan de weg behoorlijk blokkeren.

Aangezien de rit van gisteren nog aardig in de benen zit, hebben wij het niet te laat gemaakt en tegen vieren een camping opgezocht. Ook deze keer het laatste plekje, het lijkt er op dat het drukker gaat worden. Morgen gaan wij Yosemite verder verkennen. Hopelijk komen wij nog wat dieren tegen, want Thijs heeft beren, rendieren, marmotten en noem maar op in de folder gezien en vraagt nu steeds wanneer wij naar de dieren gaan….

Het is nu zaterdag en onze 2e dag Yosemite zit er op. Vanmorgen vroeg vertrokken zodat wij onze RV konden parkeren in de vallei. Daarna met de pendelbus naar de Lower Falls gegaan. Tijdens de wandeling er naar toe viel er met een hoop gekletter een eekhoorn met tak en al uit een boom en sprintte er vervolgens van door. Daarna met de pendelbus naar het Mirror Lake gegaan. Heerlijk ijskoud water na een warme wandeling. Schitterend uitzicht op de bekende “Half Dome”, een enorme rots in de vorm van een halve koepel. Thijs was weer in zijn element bij het water en trok meteen de kleren uit. Hoezo koud? Geen beren meer gezien, wel brutale eekoorns die tassen proberen open te maken op zoek naar voedsel. Thijs heeft de nobele taak op zich genomen om de eekhoorns weg te jagen. Hij neemt het advies van de US National Parks Gov. ter harte “keep wildlife wild and make them afraid of human beings”. Hierna weer terug naar onze RV en door naar Mariposa Grove voor de reuzenbomen. Veel verder dan het startpunt zijn we niet gekomen. Je moest het laatste stuk met de pendelbus (dat lukte nog) en daarna met een trammetje verder (daarvoor waren wij te laat en daarnaast waren de kaartjes voor het ritje belachelijk duur). Gelukkig nog een paar mammoetbomen kunnen fotograferen. Na een lange dag Yosemite staan we nu in Oakhurst. Morgen gaan we door naar Gillroy. Aangezien onze creditcard nog steeds geaccepteerd wordt gaan we nog even shoppen in het outlet center.

Las Vegas – Lee Vining

Afgelopen woensdag hebben we kennis mogen maken met Las Vegas. Het was de bedoeling om eerst naar een outlet center te gaan. Diegene die wij in gedachten hadden konden we niet vinden. Na een paar uur zoeken gaven we het op. We hebben met de RV de Las Vegas Boulevard, oftewel “The Strip” afgereden en dat was erg indrukwekkend. Wat een enorme complexen. De aircounits van de hotels alleen al zijn zo groot als een paar huizenblokken. Aan het einde van de Strip wisten wij ook een outlet center te zitten, dus daar maar naar toe gegaan (lekker koel). Marieke heeft al kleding voor de volgende zomer gekocht en wij hebben All Star’s voor de baby. Gigantisch, het kost je 2 dagen wil je alle winkels gehad hebben. En dan heb je nog maar één Mall gehad. Achter in de middag met een shutlle van Sam’s Town naar The Strip  gegaan. We hebben de show gezien bij Treasure Island, zijn in het Venetian geweest en hebben de fonteinen in actie gezien bij het Bellagio. Vervolgens allebei nog 2 dollar vergokt in een éénarmige bandiet. Dat moet om beurten, want minderjarigen zijn niet toegestaan in de “gambling zone”. Reinder stond dus buiten met een lekkere koude Corona in de hand en Thijs in de buggy terwijl Marieke probeerde om de reissom terug te verdienen. Toen was het tijd om de laatste shuttle terug te pakken naar de camping. Tja, wat vonden wij van Vegas? Het is heet, indrukwekkend en vermoeiend. Alles wordt gedaan om je aandacht te trekken, overal schreeuwende muziek en reclame op enorme schermen. En winkels, winkels en nog eens winkels. Wij vinden het niet jammer dat we er weer ver vandaan zitten.

Vandaag hebben we een lange reisdag gehad. Van Las Vegas naar Mono Lake. Vanmorgen rond half negen vertrokken en vanavond rond zes uur gearriveerd. Onderweg 2 keer moeten tanken! We zijn langs Death Valley gereden (er door mag niet in deze tijd van het jaar van de RV verhuurder, te heet) en passeerden Area 51. Na drie uur woestenij begrijpt Reinder waarom men kernbommen test in Nevada. Onderweg nog gestopt bij een ghost town, Rhyolite. In 1906 woonden hier 6000 mensen, maar toen het goud op was, was het ook snel gedaan met het stadje. Na enkele uren rijden zagen we de besneeuwde toppen van Boundary Peak, met 13143 ft. het hoogste punt van Nevada. Het landschap  veranderde ook. Bij de grensovergang Nevada – Californië moesten wij stoppen bij een “agricultural checkpoint”. Men vroeg waar wij vandaan kwamen en mochten doorrijden. Vervolgens nog een schitterende route door het Ynio National Forrest langs Mono Lake. Wij hebben geluk gehad, op de campground had men nog één plek vrij! Vanavond eindelijk ons weblog bijgewerkt. In Vegas hadden wij geen wifi, daarvoor moest je belachelijk veel betalen. De RV nog even opgeruimd en weer eens genoten van een zelf gekookte maaltijd (we zijn even klaar met fastfood). Morgen en overmorgen staat Yosemite op het programma.

Bryce – Las Vegas

Na de spectaculaire zonsondergang in Bryce zijn wij vanochtend, na nog een paar laatste woorden gewisseld te hebben met onze aardige Amerikaanse buurman, vertrokken richting Las Vegas. Na een redelijk lange rit, via Zion, aan het einde van de middag gearriveerd in Las Vegas. Eerst maar eens een duik in het zwembad genomen, wat een HITTE hier. Afgelopen nacht was het nog rond vriespunt en nu waarschijnlijk rond de 40 graden.

Wij staan hier, op advies van vele Amerika-voorgangers, op RV-park Sams Town. Dit valt eerlijk gezegd nogal tegen. Wij wisten dat wij niet heel dicht bij de Strip zouden zitten, maar nou ook weer niet dat je 50 minuten in een busje zou moeten zitten om er te moeten komen. Sams Town zelf, een soort gokparadijsje op zich, stelt ook niet veel voor. Vandaag helaas geen tijd meer om naar de Strip te gaan, dus dat staat voor morgen op het programma.

Volgens Reinder en Thijs is het tijd om een Hummer aan te schaffen (er is vast nog wel een parkeerplaatsje in de straat):